Corina Heimeriks al jaren bij dorpswinkel in Dalerpeel betrokken…
Dalerpeel is te klein voor een ‘echte’ supermarkt, maar omdat men een heel levendig dorp heeft waarin men nog voor elkaar klaarstaat en er derhalve veel kan worden gerealiseerd is er tóch een supermarktje.
Heel klein inderdaad, maar er is er wél een en menigeen in het dorp is er dan ook maar wat blij mee.
Gevestigd in MFA Het Spectrum in het dorp is het ‘dorpswinkeltje’ er al sinds 2015. Om dat draaiende te houden zijn onder meer medewerkers nodig.
Een van hen is Corina Heimeriks uit, uiteraard Dalerpeel. Ze is er vanaf het eerste uur bij.
Toen ze er lucht van kreeg dat er een dorpswinkel zou komen meldde ze zich aan als vrijwilligster.
Al heel wat uren stond ze in het gezellige winkeltje dat een paar meter bij een paar meter is qua oppervlakte, maar er is altijd genoeg. Velen komen er voor de ‘vergeten boodschappen’ die overigens afkomstig zijn van Plus Huisman in Elim, even verderop.
Heimeriks doet het met plezier en is ook lid van het bestuur van de Dorpswinkel.
“Ik ben secretaris en we hebben elk kwartaal een vergadering en er is een groepsapp voor dagelijks overleg en in het geval er ergens actie op moet worden ondernomen.” En ze doet het ‘gewoon’ naast haar werk als verzorgende IG in De Schutse.
Heel het dorp kent Corina Heimeriks. Ze is sociaal, vlot en maakt dus graag een praatje.
“De dorpswinkel heeft ook een sociale functie. De verscheidenheid van het winkeltje is heel leuk. Dan komen er weer kinderen langs om een snoepje of ijsje te kopen, dan komt er iemand om een krantje te halen of alleen even voor een gezellig praatje.
Zo is er altijd wel reuring in de Dorpswinkel, ook omdat de Willem-Alexander school in het MFA-gebouw zit.
Dan komt iemand binnen om gespaarde dopjes in te leveren en iemand anders haalt deze weer op als de bak weer vol ligt. Deze dopjes worden gespaard voor het goede doel (blinde-geleidehond).
Laatst was er een heuse ‘camera-/vlogploeg’ om opnames te maken voor een promotiefi lmpje van de Willem-Alexanderschool. Dat maakt het allemaal leuk.”
(18DorpenKrant / Gerry Grave)
